Dead-bots: చనిపోయిన వారితో చాటింగ్.. ఏఐ సృష్టిస్తున్న వింత ప్రపంచంతో ముప్పెంత?
Dead-bots: ఒక వ్యక్తి బ్రతికి ఉన్నప్పుడే వారి వ్యక్తిత్వానికి సంబంధించిన మొత్తం డేటాను ఒక ఏఐ మోడల్కు అందిస్తారు.
Dead-bots
మనిషి పుట్టాక చనిపోవడం అనేది ప్రకృతి సిద్ధమైన నియమం. కానీ, ఆధునిక సాంకేతికత ఈ నియమాన్ని సవాలు చేస్తోంది. మనిషి భౌతికంగా చనిపోయినప్పటికీ, వారి జ్ఞాపకాలు, మాటలు, ఆలోచనా సరళిని డిజిటల్ రూపంలో శాశ్వతంగా భద్రపరచడమే ‘డిజిటల్ ఇమ్మోర్టాలిటీ’ (డిజిటల్ అమరత్వం). ఆర్టిఫిషియల్ ఇంటెలిజెన్స్ (AI) మరియు బిగ్ డేటా సాయంతో ఇది ఇప్పుడు సాధ్యమవుతోంది.
ఒక వ్యక్తి జీవితకాలంలో సోషల్ మీడియాలో చేసిన పోస్ట్లు, పంపిన ఈమెయిల్స్, వాయిస్ రికార్డింగ్స్ ,వీడియోలను ఏఐ విశ్లేషించి, అచ్చం ఆ వ్యక్తిలాగే స్పందించే ‘డిజిటల్ అవతార్’ను లేదా ‘డెడ్-బాట్స్’ (Dead-bots)ను సృష్టిస్తోంది. ఇది వినడానికి వింతగా ఉన్నా, భవిష్యత్తులో మనం మన ప్రియతములను కోల్పోయినప్పుడు వారితో చాట్ (Dead-bots)చేయడం లేదా మాట్లాడటం సాధ్యం కాబోతోంది.
ఈ ప్రక్రియ ఎలా పనిచేస్తుందంటే.. ఒక వ్యక్తి బ్రతికి ఉన్నప్పుడే వారి వ్యక్తిత్వానికి సంబంధించిన మొత్తం డేటాను ఒక ఏఐ మోడల్కు అందిస్తారు. ఆ వ్యక్తికి ఏ విషయాలు ఇష్టం, ఏ సందర్భంలో ఎలా స్పందిస్తారు, వారి గొంతులో ఉండే ఆరోహణ అవరోహణలు ఏమిటి అనేవి ఆ సాఫ్ట్వేర్ నేర్చుకుంటుంది.
ఆ వ్యక్తి మరణించిన తర్వాత, వారి కుటుంబ సభ్యులు ఈ ఏఐ బాట్తో మాట్లాడొచ్చు. అది అచ్చం చనిపోయిన వ్యక్తి శైలిలోనే సమాధానాలు ఇస్తుంది. ఉదాహరణకు, అమెరికాలో ‘హియర్ ఆఫ్టర్ ఏఐ’ (HereAfter AI) వంటి సంస్థలు ఇప్పటికే ఇలాంటి సేవలను అందిస్తున్నాయి. దీనివల్ల మన తాతముత్తాతల కథలను వారి గొంతులోనే వినే అవకాశం మనవళ్లకు దక్కుతుంది. ఇది ఒక రకమైన డిజిటల్ వారసత్వంగా మారుతోంది.

అయితే, ఈ డిజిటల్ అమరత్వం వెనుక అనేక నైతిక , మానసిక చిక్కులు ఉన్నాయి. ఒక వ్యక్తి చనిపోయినప్పుడు కలిగే బాధను అనుభవించి, ఆ నిజాన్ని అంగీకరించి మనిషి ముందుకు సాగాలి. కానీ ఇలాంటి డెడ్-బాట్స్ (Dead-bots)వల్ల చనిపోయిన వారు ఇంకా మన మధ్యే ఉన్నారనే భ్రమలో ఉండిపోవడం వల్ల మానసిక ప్రశాంతత దెబ్బతినే ప్రమాదం ఉంది.
వారు చనిపోయారనే విషయాన్ని మెదడు అంగీకరించలేక, నిరంతరం ఆ డిజిటల్ అవతార్పై ఆధారపడటం వల్ల మనుషుల మధ్య ఉండే సహజమైన బంధాలు బలహీనపడవచ్చు. అంతేకాకుండా, చనిపోయిన వ్యక్తి యొక్క డేటాను వారి అనుమతి లేకుండా ఇలా వాడటం ఎంతవరకు సమంజసం అనే ప్రశ్నలు కూడా తలెత్తుతున్నాయి. దీన్ని ‘డిజిటల్ ఘోస్టింగ్’ అని కూడా పిలుస్తున్నారు.
మరోవైపు, సైబర్ భద్రత పరంగా కూడా ఇది ముప్పుగా మారొచ్చు. ఒక వ్యక్తి యొక్క డిజిటల్ అవతార్ను హ్యాక్ చేసి, తప్పుడు సమాచారం వ్యాప్తి చేయడం లేదా వారి కుటుంబ సభ్యులను మోసం చేయడం వంటివి జరిగే అవకాశం ఉంది. ఈ టెక్నాలజీ ఇంకా ప్రాథమిక దశలోనే ఉన్నా.. భవిష్యత్తులో ఇది సర్వసాధారణం కానుంది.
మనం చనిపోయిన తర్వాత కూడా మన డిజిటల్ ఉనికి ఎలా ఉండాలో మనం బ్రతికి ఉన్నప్పుడే నిర్ణయించుకోవాల్సిన ‘డిజిటల్ విల్’ (Digital Will) సంస్కృతి త్వరలో రాబోతోంది. మనిషి శరీరం మట్టిలో కలిసిపోయినా, వారి డేటా మాత్రం క్లౌడ్ సర్వర్లలో అనంత కాలం బ్రతికే ఉంటుంది.
సాంకేతికత మనకు మరణంపై విజయాన్ని అందించడం లేదు కానీ, ఆ జ్ఞాపకాలను సజీవంగా ఉంచే మార్గాన్ని చూపుతోంది. డిజిటల్ ఇమ్మోర్టాలిటీ అనేది ఒక అద్భుతమైన ఆవిష్కరణ అయినా, అది మనిషి యొక్క సహజమైన వియోగాన్ని, బాధను భర్తీ చేయలేదు. యంత్రం మనిషిలా మాట్లాడగలదు కానీ మనిషిలా ప్రేమను పంచలేదు. టెక్నాలజీని జ్ఞాపకాల కోసం వాడుకోవాలి తప్ప, నిజాన్ని మర్చిపోవడానికి కాదు. ప్రకృతి నియమాలను గౌరవిస్తూనే, ఈ డిజిటల్ మార్పులను మనం ఎలా స్వీకరిస్తామనేది రాబోయే తరాల విజ్ఞతపై ఆధారపడి ఉంటుంది.



